جامعه سرآمدان رسانه در «رسامد» دور هم جمع شدند
1402/05/21 20:12
محراب توکلی | اگر بخواهیم از سازوکار شبکه نمایش خانگی در برگزاری دورهمیهای مخاطبمند به عنصر والای سرگرمی -آن هم سرگرمی سالم و به دور از ابتذال- برسیم، «جوکر» راهحل مناسبی است.
رئالیتیشو «جوکر» همانطور که از شاخصهٔ تماتیکش پیداست، بستریست برای نزدیکی و شناخت چهرههایی مطرح که همیشه پشت نقاب نقششان در میزانسنهای سینمایی و تلویزیونی حاضر میشدند. حال از قِبل این رئالیسم رویکردی کمیک و البته مهیج باید ساطع شود. رویکرد مذکور دلیل موفقیت جوکر در هفتههای اخیر است. ریشهیابی این موفقیت در اولین وهله ما را به سمت ایده اجرایی برنامه سوق میدهد. نخندیدن(!) آن هم در فرط موقعیتهایی لذیذ و نشاطآور. چنین ایدهای خود به مثابه یک کشمکش در ساحت درام قابل بازخوانیست.
اکنون که ارزشهای اخلاقی سوژههای حاضر در برنامه به شکلی مستقیم و بیپرده به بازی گرفته شده، کشمکش مذکور در باب نخندیدن جوکر را در معرض بداههگویی قرار میدهد. بنابراین آنچه از سیاستهای این برنامه قابل تقدیر است، صراحتِ شوخیهای شخصی و مختص هر فرد است.
فردگرایی در این موقعیت رهنمودهای کلاسیک فیلم را فعال میکند و رویهای ناخودآگاهانه را چاشنی این برنامه میسازد. در نتیجه شمایل رئالیتیشو جوکر در نگاهی کلی بازتاب هنر سرگرمیست آن هم زمانی که پایه اخلاقیات هر فرد در عین خلاقیتشان در میان است. اخلاقیاتی که برآمده از شأن آنهاست چالشهای جوکر را در معرض انسانیت و سلامت قرار میدهد. ارکانی که در فضای رسانهایِ معاصر کمتر پیدا میشود.
لینک کوتاه : https://honarafarinnews.ir/n/162