جامعه سرآمدان رسانه در «رسامد» دور هم جمع شدند
1402/05/21 20:12
حمید لبخنده کارگردان پرطرفدارترین سریال های تلویزیونی در اواسط دهه هفتاد روز گذشته و در هفتادسالگی در گذشت.
به گزارش" هنرآفرین" حمیدلبخنده که همواره خودش را شاگرد حمیدسمندریان یکی از اساتید تئاترایران می دانست در حدفاصل سال های 74 تا 77 تبدیل به یکی از موفق ترین کارگردانان تلویزیونی شد. او ابتدا سریال «درپناه تو» را برای تلویزیون ساخت که این مجموعه به نوعی آغازگر یک مسیر تازه در جریان سریال سازی شد. سریالی که در آن برای اولین بار دوربین به محیطی چون دانشگاه هنرهای زیبای تهران می رفت و زندگی تعدادی از دانشجویان را روایت می کرد. از آن پس درواقع سریال هایی که قهرمان های جوان داشتند به شکل جدی در تلویزیون ساخته شدند.
استفاده او از چهره های جوان و متفاوتی که تا آنزمان هرگز روی صفحه تلویزیون و حتی پرده سینما دیده نشده بودند باعث شد تا او سریال دیگر با همین حال و هوا را به نام «درقلب من» کارگردانی کند که البته هیچگاه به اندازه در پناه تو موفق نبود.
حمید لبخنده در حالی که دوازده سریال تلویزیونی را کارگردانی کرده اما تنها یک فیلم سینمایی در کارنامه اش دیده می شود. او در سال 1379 و بعد از موفقیت های دو سریال تلویزیونی اش فیلم «آبی» را با حضور دو ستاره آنزمان هدیه تهرانی و بهرام رادان ساخت.
او سپس چهار سریال و دو تله فیلم برای تلویزیون کارگردانی کرد اما از سال 1390 و بیشتر از یک دهه از این کار فاصله گرفت.
حمید لبخنده در یکی از مصاحبه هایی که انجام داده درباره زندگی اش می گوید:« ١۵ ساله بودم که به کلاس نخستین استاد تئاترم، آقاى دکتر حسینعلی طباطبایی در اداره فرهنگ و هنر اهواز راه پیدا کردم. در آن کلاس رضا فیاضى، فرید و على سجادى حسینى و رضا خندان هم بودند. چند سال بعد در کنکور دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران پذیرفته شدم و در رشته کارگردانى و بازیگرى تئاتر به تحصیل پرداختم و افتخار شاگردى اساتید بزرگی همچون آقایان حمید سمندریان، شمیم بهار، بهرام بیضایی، پرویز پرورش، دکتر پرویز ممنون، دکتر على رفیعى، دکتر محمد کوثر وخانمها منیژه محامدى و گلی ترقی و… نصیبم شد. در دوره «زیبا و تکرارنشدنى» دانشجویى، بازیگرى و گاه کارگردانی میکردم.»
او شاگرد و شیفته حمید سمندریان بود و در مقطعی که این کارگردان مطرح تئاتر ایران به نشانه اعتراض به برخوردهایی که با او می شد همراه او رستورانی را راه اندازی کرده و در آن به همراه تعداد دیگری از تئاتری های سرشناس مشغول به کار شدند:« آن زمان خانه استاد سمندریان در خیابان کاخ بود و معمولا ما بعد از تمرین «گالیله» از تالار وحدت تا خانه استاد را پیاده میرفتیم و دورهم جمع مىشدیم. آن بعدازظهر غمگین که آن ماجرای راه ندادن گروه به سالن تمرین پیش آمد، هنگام ورود به مجموعه محل زندگى استاد در طبقه همکف، متوجه مغازهاى بزرگ و خالى شدم با نیم طبقه اى وسیع که از پس شیشههاى بزرگش پیدا بود. پرسیدم آقا این مغازه خالى متعلق به کیست؟ استاد گفت متعلق به همه مالکین است. قرار بوده پارکینگ باشد اما چون درختهاى کهن چنار در مقابلش سر به آسمان مىسایند، شهردارى اجازه استفاده پارکینگ نداد و کاربریاش را تجارى کرده است. به آپارتمان استاد در طبقه دوم رفتیم و قرار شد تا مدیران تئاتر از استاد عذرخواهى نکنند، به تئاتر بازنگردیم و گفتیم باید واکنش نشان دهیم. من پیشنهاد کردم به عنوان عکسالعمل دربرابر برخوردی که با گروه ما شده، آن مغازه را به کتابفروشى تبدیل کنیم و کتابفروش شویم اما شرایط ملتهبتر از آن بود که کسى مثل استاد سمندریان کتابفروشى باز کند و در امان باشد. پس تصمیم گرفته شد رستوران باز کنیم. خانم روستا از اداره تئاتر بازخرید شده بود و پولی گرفته بود. آقای سمندریان هم از پدرش پولی قرض کرد و اجازه استفاده از آن فضا را از همسایگانش – که همه دوستانش بودند- گرفت. چند ماهی آنجا کار کردیم و تیر و تخته ریختیم و فضاى همکف آن را به رستوران و نیم طبقهاش را به پلاتویى تبدیل کردیم براى تمرین تئاتر. همه جا گفتیم این حرکت یک اعتراض است.»
حمید لبخنده عصر شنبه 18دی ماه به دلیل عوارض ناشی از عمل جراحی در سن هفتادسالگی درگذشت.
لینک کوتاه : https://honarafarinnews.ir/n/225